چرا استفان لیخشتاینر ستارۀ گمنام نیم فصل یوونتوس است ؟

آلگری فرصت کمی داشت تا به محض پیوستن به یووه، نتایجی بهتر از سلفش بگیرد. سه اسکودتوی متوالی، یه فصل بدون شکست و شکستن رکورد امتیازات سری آ در فصل پیش، جملگی قدم گذاشتن در راه آنتونیو کنته را دشوار می کردند . هرچند که بحث بر سر تغییر سیستم و تاثیرش بر صعود از گروه لیگ قهرمانان ادامه خواهد داشت، میزان موفقیت آلگری فقط در پایان فصل قابل اندازه گیری خواهد بود. اما فقط آلگری نیست که سایۀ موفقیت پیشینیان را بر سر خود احساس می کند، بسیاری از بازیکنای فعلی بیانکونری هم با هم پستای اسطوره ای شان قیاس می شوند .

به نظر می رسد که با وجود نوستالژی الساندو دل پیرو، توز هیچوقت سنگینی شماره 10 را احساس نکرده. همین مسئله در مورد استفان لیخشتاینر هم صادق است، بازیکنی که نه تنها در پست دفاع راستی که زمانی به امثال لیلیان تورام و سرجیو بریو تعلق داشت، به کار گرفته شد، بلکه یکی از خلاهای طولانی مدت یووه را هم پُر کرده . بعد از خداحافظی فرارا و انتقال متعاقب تورام به دفاع وسط، بسیاری از بازیکنای متوسط طی این سالها، در پُرکردن خلا دفاع راست یووه ناکام بودند . کریستین زنونی، جاناتان زبینا و زدنیک گریگرا جمیعا ضعیف کار کردند و مارکو موتا بعد از انتقال 5 میلیون یورویی در سال 2010، یک افتضاح به تمام معنا بود !

تنها برای پایان دادن به این معضل بود که ماروتا حاضر به پرداخت 10 میلیون یورو به لاتزیو برای خرید «قطار سریع السیر سوئیس» شد. و بعدها عملکرد و استانداردهای این مدافع 30 ساله در 3 فصل حضورش آنقدر فوق العاده بود که ثابت شد او یکی از بهترین خریدهای مدیر ورزشی یووه بوده است. شاید قدرت ستاره ای توز و پوگبا و ویدال را نداشته باشد، اما به اندازۀ آن ها در موفقیت یوونتوس سهیم بوده. او قابلیت بازی بعنوان دفاع پوششی در 2-5-3 و دفاع کناری در دفاع 4 نفره را داراست، یکی از قابل اتکا ترین اعضای تیم در سلطۀ اخیر یووه بوده.




در مصاحبۀ اخیرش با تلویزیون یوونتوس تایید کرد که با دفاع 4 نفره راحت تره چون در آرایش جدید یووه، فضای بیشتری دارد و هم تیمی هایش هم بهتر پوششش می دهند. هم یووه و هم لیخی، از تغییر سیستم منتفع شدن و لیخی بار دیگه جناح راست رو از آنِ خودش کرده. طبق آمار WhoScored.com ، او تا به اینجای فصل در هر بازی سری آ بطور متوسط 1.3 تکل، 0.9 قطع توپ و 2.1 دور کردن توپ از منطقۀ خطر داشته + 2 گل و 4 پاس گل . مصدومیت مارتین کسرس و رومولو، فرصتهای کمی برای استراحت دادن به لیخی در اختیار آلگری قرار داده ، با این حال او همچنان به درخشش ادامه می دهد.

هیچوقت پاسور قهاری نبوده و قبل از یووه ، بهترین آمارش 2 پاس گل در فصل بوده، ولی فصل پیش به تنهایی 8 پاس گل داد و سانترهای او در حال تبدیل شدن به یکی از اسلحه اصلی یووه برای گلزنی است . حضور فرناندو یورنته، هدف جدیدی به لیخ برای ارسال سانترها داده و این فصل به طور مداوم برای اسپانیایی 1.95 سانتی در 18 قدم موقعیت گلزنی ایجاد کرده .

در فصل جاری پاس ِ گلدهی به دیگران را هم یادگرفته و با پاس هایی که دقت روزافزونی دارند، در کنار یورنته، به توز و موراتا هم پاس گل داده است. آمار سایت رسمی یووه نشان می دهد که 25 % تمام سانترهای او موفق بوده و 14 موقعیت مسلم گلزنی برای هم تیمی های خود ایجاد کرده . بعلاوه، فصل پیش 78.3 پاسهای او موفق بوده، اما آمارش در WhoScored نشان میدهد که نه تنها این فصل پاسهای موفق او به 80.3 ارتقا یافته اند، بلکه وقتی رقابت به سخت ترین میزان می رسد ، لیخی بهتر بازی می کند . در لیگ قهرمانان اروپا پاس های موفقش به 84.9 می رسد، درحالی که در هر بازی بیشتر از سری آ هم تکل می زند (1.7) و پاس می دهد (54.2).

و همین پیشرفت های ریز و در عین حال قابل توجه هستند که به بانوی پیر کمک می کنند تا به مرحلۀ بعدی لیگ قهرمانان صعود کند و لیخشتاینر هم قرار است مزد عملکرد درخشانش را بگیرد . درحالی که قرارداد فعلی او در خردادماه به پایان می رسد، روزنامه نگار معتبر -جانلوکا دی مارتزیو- خبر از توافق بر سر قراردادی 3 ساله و حقوق نزدیک به 3 میلیون یورویی داده است . و لیخی حالا نه تنها قهرمانی ستایش نشده در یووه ست، بلکه مسلماً یکی از بهترین مدافعین راست جهان است و لیاقت قرون آخر این حقوق را هم دارد !

" منبع مقاله : بلیـچر اسپـورت "

" جامعه مجازی هوداران باشگاه یوونتوس "

«به اشتراک گذارید»

سهیل شناس خوش«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: